Martin dreadnoughts, waarom zoveel varianten?

De bekendste en meest herkenbare Martin akoestische gitaar is waarschijnlijk de D-28. De dreadnought gitaar die Martin beroemd maakte. Maar naast de D-28 heeft Martin een groot en uiteenlopend aanbod dreadnought gitaren. Zelfs als we ons alleen richten op hun in de VS gebouwde gitaren, biedt Martin op dit moment meer dan 30 verschillende versies van hun dreadnought gitaar. Waarom zoveel?

Niet alle dreadnoughts zijn gelijk

Een dreadnought is een dreadnought, toch? Nou, dat blijkt nou net niet het geval te zijn. Natuurlijk heeft Martin ervoor gezorgd dat ze er allemaal anders uitzien. Van de basis D-18 look tot de luze met parelmoer ingelegde D-45, is er genoeg om uit te kiezen. Maar er zijn ook serieuze verschillen tussen hoe deze Martin dreadnoughts klinken. En dat is waar we vandaag naar kijken en luisteren. Laten we eens luisteren naar wat deze modellen van elkaar onderscheidt.

D-28 en HD-28

Laten we beginnen met de iconische D-28. Deze gitaar heeft een Sitka spruce bovenblad en palissander achter- en zijkanten. Palissander heeft de neiging om een meer uitgesproken bas en treble respons te hebben en een iets minder midrange te geven. En deze D-28 doet precies dat. Hij heeft een strakke bas door de non-scalloped bracing. Dat maakt de ‘bracing’ of zangbalk stijver en daardoor beweegt die minder dan met een scalloped (geschulpte) bracing. Het middenbereik is warm en evenwichtig. En de aanslag respons van de gitaar voelt langzaam aan. Ook weer het gevolg van de gekozen bracing. Dit betekent dat de gitaar minder direct reageert op de input van de speler. Bovendien heeft palissander de neiging om boventonen te produceren. Dus wat je hoort klinkt grootser, breder dan alleen de noten die je speelt. Harmonische complexiteit heet dat met een mooi woord. En daar heeft deze gitaar genoeg van. Je zou kunnen zeggen dat de gitaar zijn eigen reverb heeft geïnstalleerd. Deze eigenschappen maken het dus een ideale gitaar voor mooi akkoordenspel en om bijvoorbeeld een vocalist te begeleiden. Daarom werd de D-28 immens zo populair in de folk rage van de jaren 60. Het grootste verschil tussen de HD-28 en de D-28 is dat de HD-28 juist wel scalopped bracing heeft. Daarom is hij iets luider en zal hij nog meer harmonischen produceren dan de D-28.

D-18, D-18 Modern Deluxe en D-18 Authentic

De D-18 ziet er meer basic uit dan de D-28 en dat is een goede indicatie van wat je in het geluid kunt verwachten. De D-18 heeft een Sitka spruce bovenblad en mahonie achter- en zijkanten. En dat laatste is heel bepalend in zijn geluid. Mahonie heeft de neiging het middengebie te accentueren. En veel spelers associëren dat met een warme toon. Bovendien reageert mahoniehout direct op de input van de speler. Hij heeft minder complexiteit dan de D-28. Maar de gitaar is recht door zee en eerlijk in wat het die je teruggeeft in klankj. De D-18 vindt gemakkelijk zijn plaats tussen andere instrumenten omdat hij een meer gefocust frequentiebereik heeft en minder concurreert met andere instrumenten in de mix.

D-18 Modern Deluxe

De D-18 Modern Deluxe is zoals de naam al doet vermoeden een gemoderniseerde variant van de D-18. Naast een luxere uitstraling voegde Martin een bovenblad toe met een VTS-behandeling, wat staat voor Vintage Tone System. Met behulp van het Vintage Tone System is Martin in staat om de gitaar ouder en luider te laten klinken, alsof hij al heel lang bestaat. En zo komen ze dichter bij de begeerde vintage Martin gitaren in de manier waarop ze klinken. Deze gitaar lijkt iets meer te comprimeren dan de standaard D-18 en de bas klinkt mooi rond en mengt zich prachtig imet het mid en hoog.

D-18 Authentic

Als de Modern Deluxe een stap voorwaarts in de tijd is, dan is de D-18 Authentic een stapje terug in de tijd. Voor dit model ging Martin terug naar de originele kenmerken van de D-18 zoals die in de jaren 1930 werd geproduceerd. Ze gebruiken de originele bracingpatronen, authentieke hideglue en veel van de historisch correcte kenmerken. Om de gitaar meer als een vintage gitaar te laten klinken gebruiken ze opnieuw het Vintage Tone System. Maar op de Authentic past Martin de VTS toe op een Adirondack Spruce bovenblad. Adirondack Spruce geeft deze gitaar meer volume, meer helderheid en headroom. De Authentic heeft een originele 1930′ halsvorm en dat draagt bij aan het eerlijke gevoel van deze gitaar.

D-35

Op de D-35 zijn we terug bij palissander achter- en zijkanten. Maar deze keer met een driedelige achterkant. Dat ziet er natuurlijk anders en luxueuzer uit. Maar het maakt het achterblad ook stijver en het helpt de gitaar om beter te projecteren. De D-35 heeft ook lichtere bracing. Waar de meeste Martin gitaren een 5/16″ bracing hebben, heeft de D-35 4/16′ bracing, dunner dus. Hierdoor reageert de gitaar beter en sneller op de input van de speler. Hij klinkt beschaafder en ronder dan andere dreadnoughts. Zijn zachtere klank en spelersrespons maken deze dreadnought ook zeer geschikt voor fingerpickers.

De D-35 werd beroemd door Johnny Cash die een D-35 in het zwart bestelde. Martin’s baas, Henry Martin, wilde in die tijd niets horen over het bouwen van een zwarte gitaar, dus weigerde hij het. Andere Martin-werknemers dachten daar anders over en trotseerden de orders van hun bazen en bezorgden Johnny Cash zijn inmiddels beroemde zwarte gitaar. De standaard D-35 wordt overigens geleverd met een naturel getint bovenblad.

Gaat het bij de D-42 alleen om het uiterlijk?

De D-42 is gemakkelijk te herkennen aan zijn uiterlijk. Hij ziet er luxueus uit met veel parelmoer inleg. En als je van dat soort looks houdt, kan dat alleen al een goede motivatie zijn om voor de D-42 te gaan. Als we de meer technische specificaties die het geluid beïnvloeden met elkaar vergelijken, dan zijn die min of meer gelijk aan die van de HD-28. Dus namen we aan dat ze min of meer hetzelfde zouden moeten klinken. Maar ze klinken wel degelijk anders. De D-42 klinkt evenwichtiger, warmer en lijkt een groter dynamisch bereik te hebben. Dit betekent dat de gitaar beter in staat is om volumeverschillen op te vangen voordat het volume de toon gaat beïnvloeden. Zou het kunnen dat wij worden beïnvloed door het uiterlijk van de gitaar en het prijskaartje? Of is er iets dat Martin ons niet vertelt?

Hoe kies je een dreadnought?

Als we het over akoestische gitaren hebben, moeten we bedenken dat, hoewel er verschillen zijn tussen de modellen in het algemeen, elke individuele akoestische gitaar iets anders zal klinken dan andere gitaren uit dezelfde serie of van hetzelfde model. Hout is tenslotte een natuurproduct en elk stuk hout is net iets anders. Een algemene richting in je keuze bepalen op basis van specificaties, recensies en video’s is een goed uitgangspunt. Maar er gaat niets boven naar je favoriete gitaarwinkel gaan en er zelf op spelen.